Kopalnia srebra to robotnicze serce miasta. Pracuje w niej czterdziestu trzech górników, inżynierowie, a nawet krasnoludzki specjalista od rozsadzania skał. Srebro jest tu głównym źródłem utrzymania toteż i zamożność ludzi jest stosunkowo wysoka , nie da się zaznać tu straszliwej biedy obecnej w dużych miastach.
Labirynt podziemnych korytarzy i jaskiń imponuje swoją złożonością. Kopalnia jest stara i wielu szybów nie wykorzystuje się od dawna. Powiadają, że nawet główny inżynier nie posiada kompletnych planów jej podziemi.

Wjazd do kopalni ( bo i wozami można dość głęboko się doń dostać, tak z dawnych wieków wyrobiona) wydaje się w samym mieście leżeć, wbrew logice i wszelkiemu obyczajowi. Kto przespaceruje się Górniczą,  wnet pojmie przyczynę.

Za możną kopalnią góry się zaczynają, z których najbliższa jej część dawno już drzewa a runo potraciła. Stąd masyw kopalni, choć zawsze wypełniony ludźmi, nie cieszy oka. Przybyszowi ponuro tu i dziwno. A miejscowi? Miejscowi wzruszają ramionami i liczą pieniądze.